پژوهشی مستند و میدانی در گذشته‌های نه‌چندان دور از باورها، آیین، آداب، تلاش‌ها و مشقت‌های بانوان زاگرس‌نشین، برای حفظ نوزادان خود (در چهل روز اول زندگی)
تألیف:حشمتعـلی آزادبخـت / با تصحیح داریوش جعفری
***
سخن ناشر
آدمی گنجینه‌هایی دارد که برایش ناشناخته و یا از نظرش پنهان است. بنابراین اگر به خرابه‌های اطراف‌اش التفاتی نداشته و از دفینه‌های ارزشمند غافل باشد، همواره در فقر و بی‌خبری خواهد زیست.
چه بسا این گنجینه‌ها تا همیشه‌ی تاریخ مدفون بماند یا روزی غریبه‌های آگاه، شبیخون زده و سرمایه‌های پنهان را آشکار و ثروت‌های مغفول را به یغما ببرند.
مردم‌شناسانِ گمنام و محققین بی‌‌نشان، گنجینه‌های فرهنگی به شمار می‌آیند. آنان عتیقه‌های خاک و خُل گرفته‌ای هستند که دانشِ آیین‌شناسی، آداب‌دانی و باورپژوهی‌شان در معرض خزانِ عمر یا دیو فراموشی‌است.
آقای حشمتعلی آزادبخت، محققی کهنه‌کار و مردم‌شناسی محجوب است که اگر انتشارات پیشوک فقط و فقط بخواهد دست‌نوشته‌ها، یادداشت‌ها و تحقیقاتِ این پیر بی‌ادعا و تارِک دنیا را دسته‌بندی، حروف‌چینی، سامان‌دهی و در نهایت منتشر کند، به نظر می‌رسد، باید تمام کارهایش را تعطیل کرده و سال‌ها، وقت بگذارد و کیسه‌کیسه زر، هزینه کند.
مفتخریم که تاکنون کتاب‌های «گارووا»، «زمسون» و «حواردنی‌های محلی لرستان»، را از ایشان منتشر کرده‌ایم. اکنون کتاب حاضر با تمام راز و رمز، شیرینی و تلخی، غم و شادی و جذابیت و اعجاب‌انگیزی‌اش، تقدیمِ روی ماه شما می‌شود.
به امید خدا؛ ده‌ها کتاب از ده‌ها موضوع بکر و خواندنی دیگر از استاد حشمتعلی، در دستِ تدوین داریم که اگر سعادت و عمری باشد، آرام‌آرام به زیور طبع آراسته و به محضر دوست‌داران آیین و آداب و رسومِ گهنِ مربوط به زاگرس‌نشینان و عاشقان ادبیات عامه تقدیم خواهیم کرد.
انتظار داریم کاستی‌ها را به دیده‌ی خطاپوشی، نگریسته و برای رفع آن‌ها ما را یاری دهید، چراکه انتشارات پیشوک مسئولیت ایرادات و اشتباهات‌اش را با دیده‌ی منت می‌پذیرد.
داریوش جعفری
22/6/1401